تحقیق درباره‌ی نقش

در این ویدیو به این مسئله اشاره می‌شود که خلق یک کاراکتر و ساخت یک فیلم باید معمولاً برگرفته از یک انسان واقعی و داستانی حقیقی باشد. «ناتالی پورتمن» پیشنهاد می‌دهد برای ایفای یک نقش می‌توان از خصوصیات و ویژگی‌های افرادی که می‌شناسیم و احتمالاً می‌توانند مرتبط با کاراکتر ما باشند استفاده کرد. او در این رابطه به نقش خودش در فیلم «واکس لاکس» اشاره می‌کند که برای ایفای آن مستندهای زیادی از خوانندگان مشهور را تماشا کرده و از طریق آن‌ها ویژگی‌های جمعی و رفتاری آن‌ها را کشف کرده است. او یوتیوب را منبع خوبی برای جست‌وجو می‌داند و به نظر او، پیداکردن جزئیات به بهتر ایفاکردن نقش بسیار کمک می‌کند. ناتالی در مورد نقش‌های تاریخی مفصل صحبت می‌کند و بر این عقیده است که ایفای این نقش‌ها مستلزم تحقیق گسترده‌ای راجع به زمان و مکان، خصوصیات فردی و اجتماعی و رفتاری مخصوص آن زمان است.

خلق یه کاراکتر می‌تونه متأثر از یه انسان واقعی و یه داستان حقیقی باشه. «ناتالی پورتمن» پیشنهاد می‌ده برای ایفای یک نقش، از خصوصیات و ویژگی‌های کسانی که می‌شناسیم و احتمالاً می‌تونن مرتبط با کاراکتر ما باشن استفاده کنیم. اون در این رابطه به نقش خودش در فیلم «واکس لاکس» اشاره می‌کنه که برای ایفای اون مستندهای زیادی از خوانندگان مشهور رو تماشا کرده و از طریق اون‌ها ویژگی‌های جمعی و رفتاری‌شون رو کشف کرده. پورتمن یوتیوب رو منبع خوبی برای جست‌وجو می‌دونه و به نظر اون، پیداکردن جزئیات به بهتر ایفاکردن نقش خیلی کمک می‌کنه. ناتالی درمورد نقش‌های تاریخی مفصل صحبت می‌کنه و باور داره که ایفای این نقش‌ها مستلزم تحقیق گسترده‌ای راجع به زمان و مکان، خصوصیات فردی، اجتماعی و رفتاری مخصوص اون زمانه. 

کاراکتر خودتون رو بر اساس زندگی واقعی شکل بدید

کاراکتری که خلق می‌کنین باید از انسان تأثیر گرفته باشه. به افراد خاصی که می‌شناسین فکر کنین و کاراکتر رو تا جای ممکن انسانی کنید. ممکنه یه نقش قدیمی قرون وسطایی بازی کنین که شما رو یاد بهترین دوست مادرتون بندازه. می‌تونین از ویژگی‌های رفتاریش استفاده کنین و وارد کاراکترتون کنین. این خیلی کاربردیه که بتونین یه نفر رو توی ذهنتون پیدا کنین که خصوصیات مشترکی با نقشی که میخواین بازی کنین داره و شما از نزدیک میشناسینش. به اون خصوصیات فکر کنین و اون‌ها رو موقع اجرا منتقل کنین. 

تأثیرگرفتن کاراکتر از مستندها

گاهی می‌تونید برای یه کاراکتر از مستندهای خاصی تأثیر بگیرید؛ برای مثال من فیلم «واکس لاکس» رو بازی کردم که در اون نقش یه خواننده‌ی معروف پاپ رو داشتم، یه خواننده‌ی پاپ امروزی. خوشبختانه مستندهای خیلی زیادی درباره‌ی خواننده‌های پاپ وجود داشت که تماشا کردم. مستندهایی رو که درمورد «کیتی پری» و «لیدی گاگا» بود نگاه کردم. از قدیمی‌ترها، یه مستند از «مدونا» دیدم. چیزهایی رو پیدا کردم و از یه جزئیاتی استفاده کردم؛ مثلاً این واقعیت که همیشه گروهی اطراف اون‌ها هست و تقریباً هیچ‌وقت تنها نیستن؛ همیشه افرادی دوروبرشون هستن و همیشه آدم‌هایی ازشون مراقبت می‌کنن، چیزی که از لحاظ احساسی روی اونها تأثیر می‌ذاره. یا اینکه در مستند «جرئت و حقیقت» یه چیز جزئی دیدم مثل اینکه مدونا همیشه یه آبنبات مکیدنی می‌خوره و ازش در فیلم «واکس لاکس» استفاده کردم. یا چرت‌زدن روی صندلی گریم که کیتی پری انجام میده، یه نمونه‌ی دیگه از این جزئیات کوچیکه که می‌تونین از اونها برای پرداخت یه کاراکتر استفاده کنین.

از یوتیوب به‌عنوان منبع استفاده کنید

یوتیوب یه منبع لذت‌بخش برای بازیگرهاست چون می‌تونین هر چیزی رو که بخواین یا فکرش رو بکنین اونجا پیدا کنین، از لهجه‌ها و رفتارها گرفته تا اینکه چطور یه مهارت رو یاد بگیرین. خب، برای مثال من قراره نقش یه فضانورد رو بازی کنم و فیلم تقریباً از اونجایی شروع میشه که این فرد از فضا برمی‌گرده. به نظر من بخش اعظم ذهن کاراکتر درگیر تطبیق دادن خودش با این مسئله‌ست که از فضا برگشته. واضحه که من نمی‌تونم برای درک بهتر این موقعیت برم فضا اما «کریس‌ هادفیلد» (فضانورد کانادایی) ویدیوهای باحالی از اتفاقات جادویی فضا داره که بخشی از روزمرگی‌های اونجا مثل مسواک‌زدن یا غذا درست‌کردن رو نشون میده و در این مورد فوق‌العاده مفیده. فکر کنین که در روز چقدر این کارها رو می‌کنین و بعد وقتی برمی‌گردین، هر کاری که در طول روز انجام می‌دین، دیگه اون قدرت جادویی قبل رو نداره. گیرکردن توی این موقعیت یه‌جورایی برای ساختن زندگی گذشته و الانه. و این کاریه که من کاملاً بر اساس یوتیوب انجامش میدم. 

شانس بهتون رو کرده اگه قراره به یه کارکتر واقعی و تاریخی بپردازید؛ چون منابع خیلی مشخصی دارید که میتونید روش کار کنید. معمولاً باید یه‌کم درباره‌ی کاراکتر مطالعه کنین. اغلب اگه کاراکتر تازه و جدید باشه، می‌تونین نوارهای صوتی و ویدیویی از اون کاراکتر تهیه کنین. در لحظه‌ی حال بودن، خیلی با زمانی که اون رو به خاطر میارین، متفاوته. پس باید به خاطر داشته باشین بودن در لحظه‌ی حال با زمانی که باید یک لحظه‌ی تاریخی رو به یاد بیارید متفاوته. به نظر شبیه همین زندگی روزانه است؛ ولی ممکنه بعداً مثل وقایع خیلی مهم هم ثبت بشه. خوندن شرح‌حال‌ها، دونستن درمورد احساسات افراد یا روزمرگی‌های اون‌ها، می‌تونه خیلی الهام‌بخش باشه. 

در فیلم «جین یک تفنگ دارد» به خاطرات زنان وسترن نگاه می‌کردم و یا برای فیلم «دختر دیگر بولین»، درمورد «آن بولین» (مادر ملکه الیزابت اول)، نوشته‌های تاریخی مربوط به اون دوره و چیزهایی رو می‌خوندم که درمورد رابطه‌ی عاشقانه‌ش با شاه و همینطور این موضوع بود که چطور خدمتکارها رو مجبور کنین براتون وظایف خاصی رو انجام بدن. این نوع جزئیات، سرنخ‌هایی رو بهتون میدن تا بدونین کاراکتر در یه زمان خاص چطور باید رفتار کنه و ظاهر و فیزیکش چطور باید باشه، چون برای مثال در این مورد که گفتم بحث فقط درمورد زندگی احساسی اون‌ شخصیت نیست بلکه درخصوص نقش‌آفرینی زن‌ها در دوره‌های مختلف و محدودیت‌هایی که زن‌ها در دوره‌های مختلف دارن هم هست. چیزهای کوچیکی مثل اینکه باید بدنت رو بپوشونی یا اینکه آزاد و رها باشی، همه‌ به یک انتظار فرهنگی بزرگتر مربوط میشن پس کشف اون قطعه از لحظه‌ی تاریخی و انتظار فرهنگی از کاراکترتون هم، یک قسمت مهمیه که باید درموردش بدونین. 

چیزی رو که نمی‌دونید خلق کنید

وقتی دارین یه نقش تاریخی بازی می‌کنین، واضحه که باید به چیزهایی که می‌دونین وفادار باشین و می‌تونین درباره‌ی چیزهایی که نمی‌دونین خلاق باشین. بعد متوجه می‌شین که کجا آزادی عمل دارین و کجا باید وفادار باشین. به تعبیر من این کاریه که باید انجام بدین: به حقایق تعیین‌شده وفادار باشین و بعد لحظه‌های میانی رو پیدا ‌کنین؛ مثلاً اون شخصیت در تنهایی‌ش چه شکلی بوده. شاید مستنداتی از این جور لحظاتِ یه چهره‌ی مشهور یا اینکه آیا مشکلی با خواهر و برادرش داشته یا اینکه چه چیزهای جالبی تو روابطش اتفاق افتاده در دسترس نباشه یا به این‌ها اشاره شده باشه اما در تحقیقات تأیید نشده باشه. بااین‌حال می‌تونین خیلی جزئیات عالی از تحقیقی که داشتین به دست بیارین. از طرفی یادتون باشه وقتی جزئیات واقعی پیدا نکردین، می‌تونین کلی ماده‌ی خام برای تخیل‌کردن پیدا کنید. 

پیش از موعد تحقیق کنید

وقتی تحقیقات و کارها رو پیشاپیش انجام بدید، دیگه اون اطلاعات بخشی از شما میشه. اون‌وقت زمانی که چیزی خلق می‌کنین، احساس می‌کنین از درون شما خارج میشه و به‌طور طبیعی جریان پیدا می‌کنه. به نظرم بزرگ‌ترین پیام برای شما، اینه که تا جایی که می‌تونین پیشاپیش درموردش تحقیق و تفکر کنین، بعد زمانی که نقشتون رو اجرا می‌کنین راحت باشین و حس آزادی داشته باشین. اون دیگه در درون شماست.